Jeroen: Mijn kippenvelmoment speelt zo’n 35 jaar geleden af toen ik als jonge man van 20 mijn eigen muziekinstallatie ging kopen. Toen de installatie en speakers waren gekozen en ik mijn GRP fusion CD er door opzette, klonk dat zo verschrikkelijk goed dat ik van top tot teen kippenvel kreeg.

Jaap: Mijn kippenvelmoment was nadat ik een jaar lang ziek was geweest en moest afkicken van de medicijnen. Toen hoorde ik Leonard Cohen zingen “Ring the bells that still can ring.” Ik dacht “Dat is waar het over gaat” en besloot opnieuw te beginnen.

Tom: Mijn kippenvelmoment, daar hoef ik niet lang over na te denken. Het was een hele mooie zomeravond in de Caprera. Wende Snijders speelde samen met het Gelders Orkest het nummer “Devil’s Pact”.

Carmen: Mijn kippenvelmoment is nu Jerusalema. Daar wordt ik helemaal warm van. Vooral als je die kinderen, die Afrikaanse jongetjes dat ziet doen. Het is ook geweldig als je ziet hoe ze dat in ziekenhuizen en scholen met elkaar dansen.

Arnoud: Mijn kippenvelmoment is een nummer dat Jacques Brel voor zijn geliefde schreef toen hij aan de kant werd gezet. Parijs, een zwoele zomeravond waar je met vrienden aan tafel zit in zo’n typische Franse brasserie, je hebt een goed gesprek. Alles klopt gewoon. Op dat moment speelt de pianist “Ne me quitte pas.”

Korrie: Mijn kippenvelmoment is Rikkert van Huistede die het liedje “The Wayfaring Stranger” zingt. Het gaat over leven en dood en voor mij ook over mijn neef die op 29-jarige leeftijd is overleden.

Puck: Mijn kippenvelmoment is het nummer “Somewhere only we know” van Keane. Iedereen heeft wel een nummer dat je vroeger vaak luisterde of één van je favoriete nummers was, en als je dat dan opnieuw hoort, krijg je zo’n mooi, lekker gevoel van vroeger.

Ghislaine: Mijn kippenvelmoment is een dansvoorstelling van Les Ballets C de la B met als titel “Requiem pour L.” Het is een ode aan een vrouw die overlijdt.

Nieko: ‘Mijn kippenvelmoment is het nummer “Isn’t she lovely” dat toevallig gespeeld werd toen ik mijn vrouw haar as ging verstrooien.’

Mart: Mijn kippenvelmoment was toen mijn vader op sterven lag en ik luisterde naar Jimi Hendrix die zong “There must be some kinda way outta here”.

Bernard: mijn kippenvelmoment was toen De Jeugd van Tegenwoordig opeens als verrassingsact opkomt tijdens het optreden van Triggerfinger op Lowlands 2012.

Bert: Mijn kippenvelmoment was, dankzij mijn schoonmoeder, sonata D. 960 van de componist Franz Schubert.

Chris: mijn kippenvelfragment was toen ik met mijn beste vriend in Kroatië was, naar Spinvis luisterde en me realiseerde wat een goede vriend ik had.

Joanneke: mijn kippenvelfragment is wanneer de piepjonge DJ Sefa op Harmony of Hardcore achter de piano kruipt en Nuvole Bianche begint te spelen.

Jan: Ik ben blij dat je nieuwsgierig bent naar mijn kippenvelfragment, want het is zo’n mooi moment om te delen. Het is echt een heel mooi moment. Het is een lied.

Jan: ik heb zovele kippenvelfragmenten, maar 1 speciaal moment is wel het lied dat ik je zo even laat horen. En waarom ik dat lied zo een geweldig lied vind en dat dat echt een kippenvelmoment is.